Tijdens een fietstrip naar de Franse Alpen bracht een vriend twee dikke vette boeken mee. Pagina na pagina kon ik mij verlustigen aan foto’s van bergen, bergen en nog eens bergen. Met zijn beste pennetje had een wielrenner teksten bij de beelden geschreven. Elke beschreven klim leek de ultieme uitdaging, geen berg was saai ofMeer lezen over “Ode aan de onbekende berg”
Auteur archief:marieke monden
Reuzen beklimmen
Alpen, Dolomieten, Apennijnen. Deze zomer beklom ik met mijn fiets meer bergen dan Amsterdamse bruggetjes. Niet dat het met meer hoogtemeters achter de kiezen ook makkelijker ging. “Als je één zo’n berg opkomt, kun je er ook best een hoop achter elkaar beklimmen.” Blij dat de sympathieke collega het in de kantoortuin zei. Ik moestMeer lezen over “Reuzen beklimmen”
De ultieme vernedering
Ingehaald worden door een vrouw. Erger bestaat er voor mannen niet. Nou ja, misschien toch wel. Ingehaald worden door een dikke vrouw. Ik ga deze man de vernedering van de dag bezorgen. De kort blik opzij als ik naast hem rij. Ontzetting spat uit zijn ogen. Ik duw en trek nog wat harder. Mijn dijenMeer lezen over “De ultieme vernedering”
Kijk nou, een vrouw!
Met wielrennen is iets raars aan de hand. Aan wielrennen kleeft een man-vrouwdingetje. Of zeg maar gerust: een man-vrouwding. Bij schaatsen, zwemmen, skieën of hardlopen was ik mij nooit bewust van mijn sekse. Nou ja, bij zwemmen af en toe, vanwege de blikken op iets anders dan mijn zwemstijl. Maar op een piste of ijsbaanMeer lezen over “Kijk nou, een vrouw!”
Ritsjes, strepen en gaten op de raarste plaatsen
Natuurlijk Isabel Marant: zilveren gympen met ingebouwde hakken – hoe konden we ooit zonder? Keer op keer weten kledingontwerpers een uitermate onlogisch kledingstuk tot mode te verheffen. Moet ik iemand nog herinneren aan de jaren tachtig met zijn schoudervullingen zo groot als een strijkijzer? Het naveltruitje? De legging? Elk jaar blijf ik als een kleinMeer lezen over “Ritsjes, strepen en gaten op de raarste plaatsen”
Courage!
Hup! Zet ‘m op! Succes! Sterkte! In het Nederlandse polderlandschap slaat het nergens op fietsers aan te moedigen. Ja, in de regen misschien. Of als de wind fel van zee komt. Maar niemand die in zulk takkenweer bewonderend gaat stilstaan om de langs snellende fietsers toe te roepen. Bovendien, we missen het goede woord. Nee,Meer lezen over “Courage!”
Croix de fer
Niemand heeft gezegd dat het moet. Niemand heeft zelfs maar gevraagd of het mij leuk lijkt. En toch fiets ik in mijn dooie uppie dertig kilometer lang een tweeduizend meter hoge bergpas op met stijgingspercentages van wel 14%. Met mijn benen probeer ik mooie rondjes op de pedalen te maken. Ik denk aan de oefeningen opMeer lezen over “Croix de fer”
Nuffige kloteberg
Dé berg voor Nederlanders in Frankrijk is 1860 meter hoog. De beklimming begint in het dorp Le Bourg d’Oisans, is 13,8 km lang en heeft stijgingspercentage van 7,9 %. In totaal worden 1061 hoogtemeters overbrugd. Tijdens de Tour de France barst het er van de dronken landgenoten die allemaal hopen dat na acht eerdere overwinningen opnieuw een NederlanderMeer lezen over “Nuffige kloteberg”
Het lek
Wielrenners praten vaak over lek rijden. Waar ze lek reden, waarom en hoe het lek rijden te voorkomen is. Volgt een oeverloos en oninteressant verhaal over bandenspanning en soorten tubes. Ik praat liever niet over lek rijden. Het voelt een beetje als het onheil over mij afroepen. En omdat ik inmiddels goed geoefend ben inMeer lezen over “Het lek”
Kop over kop
Omdat ik een oude iets te dikke vrouw werd, besloot ik twee jaar geleden te gaan wielrennen. Veel keus had ik niet, mijn gammele knie had hardlopen al knap lastig gemaakt. Ik vond het tof. Ik wilde steeds verder en steeds fanatieker. Voor ik het wist deed ik totaal ongetraind mee aan de Amstel GoldMeer lezen over “Kop over kop”
Marieke Monden 